وضعیت ناآرامی ها و اعتراضات اخیر که از خشونت گشت ارشاد و مرگ یکی از شهروندان در شهریور 1401 جرقه خورد مجال مناسبی است تا نسبت خود را با ناآرامی های سال 88 توضیح دهم. قصد من تحلیل اوضاع کنونی و موضعگیری نسبت به موضوع نیست – هرچند که به ناگزیر باید اشاره ای هم به آن داشته باشم – بلکه تنها بر آن هستم که بدین وسیله چند و چون رویه و رویکرد خودم را در سال 88 توضیح دهم. چرا که داستان سال 88 با توجه به درگیر شدن مستقیم ام با فعالیتهای سیاسی علیرغم میل شخصی و نیز پیوستن به جرثومه پان ایرانیست که آن را تهوع آور می دانستم و ارتباط با افرادی که در شأن خودم نمی دانستم و مهمتر از همه پرونده های همچنان باز، از نظر حیثیت شخصی درخور اهمیت می باشد. به ویژه که من مخالف صریح ارتجاع سبز بودم / عکس: نمایشگاه نقاشی های من، 2018، اتریش
من پنجاه و هفتی نیستم
