Ok

By continuing your visit to this site, you accept the use of cookies. These ensure the smooth running of our services. Learn more.

پس از بلوا

  • ثـــار

    کشته شدن روح الله عجمیان بدست اوباش «زن، زندگی، آزادی» به آن شیوه فجیع و شیوه دادرسی این جنایت باعث شد تا نسبت به خون او احساس دین کنم. این فاجعه پاسخ روشنی است به این پرسش که کجا چه کسی تا چه حد می ایستد؟ آنکه ته خط تا پای جان می ایستد روح الله عجمیان است. هر آنچه جز آن شنیده ایم جز شعار نیست

    Read more ...

  • دو ایران – دو ایرانی

    اینکه فرد بی مایه ای به مانند اردشیر زاهدی بواسطه چند جمله بی سر و ته مطابق طبع جمهوری اسلامی یکهو به عنوان نماد ایران دوستی مورد ستایش گروهی قرار گرفت انگیزه ای شد تا به نسبت خودم با ایران بیندیشم. بر آن بودم تا یادداشت مفصل تری را در اینباره تنظیم کنم، اما از آنجا که عجالتاً مجال آن نیست و ضروری است تا به موضوع جدی تری درباره جنگ فلسطین بپردازم، اشاره مختصری هم به این حاشیه می کنم

    Read more ...

  • اعتراض عمومی به قیمت جان

    با توجه به خیزشهایی که در قالب  اعتراضات عمومی گهگاه در گرفته است و از آنجا که این اعتراضات گاه و بیگاه به قیمت جان کسانی – به ویژه جوانان – تمام شده است، لازم می دانم که درباره نسبت خودم با این دست اعتراضات و مسئولیتم در قبال آن توضیح دهم / تصویر تابلویی است اثر فرانسیس گویا با نام سوم ماه می

    Read more ...

  • در ستایش توده عوام ایرانی

    رفتار جامعه ایران نسبت به بلوای «زن، زندگی، آزادی» باعث شد تا یکی از سرکوفت هایی که از سر جوانی و کم اطلاعی نسبت به جامعه ایران روا می داشتم از ذهنم زدوده شود؛ این تصور که مردم در رفراندوم 12 فروردین 58 به طمع آب و برق مجانی و پول نفت به جمهوری اسلامی رأی آری داده اند

    Read more ...