در مهرماه سال 86 و در پی سفر ولادیمیر پوتین به تهران، پیگیری های چند ساله ام درباره حق پنجاه درصدی ایران در دریای مازندران پررنگ تر شد. پیگیری هایی که از سال 82 و گفتگو با دکتر الهه کولایی نایب رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس ششم و همچنین مکاتباتی با روزنامه شرق شروع شده بود. در ادامه این پیگیری ها و در پی سفر پوتین به تهران، تماسی از رادیو بی بی سی دریافت کردم برای شرکت در یک میزگرد زنده تلفنی در همین باره که چکیده آن را همان زمان در وبلاگم منتشر کرده بودم. بخاطر سفیر اخیر پوتین به تهران آن را دوباره بازنشر می کنم
نژادگان - Page 6
-
گفتگو با بی بی سی درباره دریای مازندران
-
تزارنامه
دیدم که روزنامه اعتماد امروز همزمان با ورود ولادیمیر پوتین به تهران نیم صفحه جان نثارانه ای را تنظیم و چاپ کرده است. یاد سرمقاله شرم آور این روزنامه در روز سفر پوتین به تهران در سال 86 افتادم که باعث شد حضوری به دفتر روزنامه رفته و جدا از اعتراض، به مسئولان روزنامه نسبت به تکرار چنین رویکردی هشدار دهم. به همین خاطر یادداشت مربوط به سال 86 در همین رابطه را بازنشر میکنم
-
پوتین سایز 86
این یادداشت را در مهر ماه سال 86 و در پی ورود ولادیمیر پوتین به تهران نوشتم و به مناسبت سفر دوباره امروزش به تهران دوباره منتشر میکنم. متن درباره حق پنجاه درصدی ایران در دریای مازندران است و تلاشهای پیگیرانه آن سالهای من برای آگاهی رسانی و اهمیت موضوع به عنوان یک مسأله مربوط به تمامیت ارضی
-
مکن ترکتازی بکن ترک تاز
بطور اتفاقی با مطلبی درباره واکنشهای قومیتی روبرو شدم و دیدم بگونه جالبی خودباخته ترین بخش جامعه که به ژرفی از بحران هویت رنج می برد با برخوردی بسیار کم ظرفیت، در عین حال طلبکارترین بخش جامعه هم هست. تو گویی تیره هایی از ایرانیان که درک بیشتری از خودآگاهی ملی داشته اند و در گسترش این خودآگاهی بیشتر کوشیده اند به تیره های خودباخته بدهکار هستند که چرا آنان را در این خودباختگی و بحران هویت آرام نمی گذارند؛ و این انگیزه ای شد تا چند سطری یادآوری کنم
-
اشاره ای به دو نکته پس از توافق وین
در مدت پس از توافق مایل بودم درباره برخی موضوعات کمی بنویسم که بخاطر حجم کار و برگزاری نمایشگاه نقاشی و شروع سال تحصیلی و آسیب دیدگی دست راستم مجال چندانی فراهم نبود. عجالتاً به دو مورد اشاره مختصری می کنم: سوریه و نیز رابطه ایران و آمریکا.
-
ستاره نگردد مگر بر زیان
براستی جلوه های اسلامی اقدامات و کوششهای جنبش ها و چهره های سیاسی و فرهنگی ایران پس از ساسانی تا به امروز - از برمکیان و دیلمیان و سهروردی و حافظ تا مثلاً بهزاد فراهانی و رضا کیانیان و تتلو و پرواز همای و اصلاح طلبها پوششی برای پیشبرد اهدافشان بوده و یا ناشی از وابستگی قلبی و باورمندی اسلامی؟
-
مذاکراتی که دیگر هسته ای نیست
در آستانه ضرب الاجلی دیگر، در صورت دستیابی به توافق، حکومت ایران در قبال سمت و سوی اقدامات هسته ایش به نهادهای بین المللی تضمین های حقوقی و عملی سنگین ارایه خواهد کرد و در صورت عدم توافق، بواسطه تداوم تحریم های نفتی و بانکی برنامه های هسته ایش همچنان معلق خواهد ماند و در نتیجه در هر دو صورت جاه طلبی هسته ای حکومت ایران منتفی است.
-
صلح در انزوا
در اندیشه ام که آیا در هیاهوی مهیب بمباران ها و حماسه سرایی ها و دیوار نویسی های تهییج کننده و تسلیت گفتن ها و زاری ها آیا در جامعه ما صدایی هم برخاست تا از بیهودگی اساس این جنگ بگوید؟ قلمی هم بود که به دور از شعارزدگی های تخدیر کننده به صلح فراخواند؟ یا آنکه همه و همه با گویش های مختلف و بهانه های متفاوت هم نوا با نوحه خوانی بودند که قافله ها را عازم ترکستان کربلا می کرد؟
-
بازی خوردگان همیشگی فینکن اشتاین های تکراری
نگاهی به واکنش جامعه ایران به فرمان رییس جمهور روسیه در لغو ممنوعیت واگذاری سامانه موشکی S – 300 به ایران. در حالیکه اسناد ویکی لیکس حاکی از آنست که روسیه کدهای امنیتی سامانه پدافند هوایی ایران را در اختیار اسراییل قرار داده است، چگونه حتی مخالفان حکومت ایران از این فرمان ذوق زده شده اند؟
-
پرونده ای بزرگتر از قواره جامعه ایران
نگاهی بر نقش جامعه ایران در روند ماجرای هسته ای؛
از هنگام افشای فعالیت های هسته ای حکومت، تا خطر حمله نظامی، تعلیق غنی سازی به واسطه پا در میانی سه کشور اروپایی، از سر گیری دوباره غنی سازی، بالا گرفتن بیش از پیش خطر حمله نظامی، تحریم نفتی و بانکی، اقتصاد مقاومتی و سرانجام امروز جامعه چه برخوردی با مسأله داشته است؟
-
تغییر ... شعاری که شعار نبود
اوباما که با شعار تغییر وارد کاخ سفید شده بود جدا از تغییرات عملی و غیر شعاری که در بخش های عمده خاورمیانه ایجاد کرد، سرانجام توانست با بهره گیری از اهرم های دیپلماتیک و غیر نظامی یکی از بغرنج ترین مسایل سیاسی جهان امروز را خنثی سازد.
-
سطرهایی از تاریخ که نخوانده بودیم
گمان می کنم که ما کوتاهی کردیم و بخش های مهمی از تاریخ مان را نخوانده ایم! آنقدر مبهوت دلاوری های قهرمانان تاریخ مان شدیم که نخواندیم چگونه یک یک آنان توسط هم میهنان غیور خودمان شکست خوردند؟ و اکنون تجربه ای تکراری را تکرار می کنیم و سرخوردگی تاریخی را احساس می کنیم
